به نقل از «زیسان»

تجارت پر رونق اسپرم و تخمک مردان و زنان مشهور در ایران!

تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۴۴۰۸۷

زی‌سان: رونق تجارت اسپرم و تخمک در ایران موردتوجه کاربران رسانه‌های اجتماعی قرار گرفته است. به نظر می‌رسد با افزایش نرخ ناباروری در ایران خرید‌وفروش اسپرم و تخمک افزون بر این‌که راهکاری برای افزایش فرزندآوری برای برخی افراد از‌جمله چهره‌های سرشناس است، به تجارت پرسودی نیز تبدیل شده است.

موسسه پژوهشی رویان، مهم‌ترین مرکز لقاح مصنوعی و درمان ناباروری در ایران، با رد تبلیغات خریدوفروش اسپرم منتسب به این مجموعه، این کار را غیرقانونی اعلام کرده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با وجود غیررسمی بودن این موضوع تصاویری در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است که نشان می‌دهد برخی کلینیک‌ها با چهره‌های سرشناس فرهنگی، ورزشی و افرادی که به نام مدل در رسانه‌های اجتماعی شناخته شده‌اند، قرارداد امضا کرده‌اند تا در ازای مبالغی هنگفت، اسپرم به زوج‌های متقاضی بفروشند.

به دلیل رسمی‌نبودن این شغل، اعداد مطرح‌شده برای قرارداد اهدای اسپرم در حد شنیده‌ها است، اعدادی که برای چهره‌های سرشناس تا چند ده میلیون تومان نیز می‌رسد.

برخی رسانه‌ها مدعی شده‌اند افراد جوان دارای تناسب اندام و خوش‌چهره از این موضوع برای کسب درآمد استفاده می‌کنند و از طریق اهدای ماهانه اسپرم به این مراکز درآمد مناسبی دارند.

این مسئله در کنار افزایش تمایل دختران و زنان ایرانی برای فریز (منجمد) کردن تخمک، مسیری تازه در درمان ناباروری زوج‌های ایرانی است.

معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران خردادماه سال ۱۴۰۲ اعلام کرده بود: «بعد از پیمایش ملی که در سال ۱۳۹۸ در کل کشور انجام شد، مشخص شد که شیوع ناباروری کلی در زوج‌های ایرانی ۲۰.۳ درصد بوده است و حدود سه میلیون و ۲۶۰ هزار زوج نابارور در کشور وجود دارد.»

آمار نرخ ناباروری در ایران از میانگین جهانی بیشتر است و‌ با توجه به کاهش آمار ازدواج، افزایش موارد ممانعت از فرزندآوری در زوج‌ها و نرخ تجرد قطعی در زنان ایرانی، بحران جمعیت در سال‌های آینده را جدی کرده است.

 در کنار تلاش برای پوشش بیمه‌ای هزینه‌های درمان ناباروری و با درنظرگرفتن این موضوع که نیمی از دلایل ناباوری زوج‌ها مربوط به مشکلات مردان است، پدیده دریافت اسپرم اهدایی از بانک ذخیره می‌تواند یکی از راهکار‌های بارداری زوج‌های نابارور باشد.

انجام لقاح مصنوعی اسپرم اهدایی با تخمک مادر بیرون از رحم و انتقال آن به رحم مادر طی سال‌های اخیر افزایش پیدا کرده است. با اینکه موضوع لقاح در ابتدای مطرح‌شدن با مخالفت برخی مراجع مواجه شد، اما طی سال‌های اخیر به استناد فتوای مراجع مختلف مجوز‌های لازم را دریافت کرده است.

قیمت‌ها در بازار اهدای اسپرم متفاوت و غیررسمی است، از مبالغ بالای ۱۰ میلیون برای افرادی با قدبلند، آی کیو (IQ) بالا، چشم روشن تا چهره‌های مشهوری که برخی خانواده‌های متقاضی بیش از ۵۰ میلیون برای در اختیار داشتن اسپرم آن‌ها پرداخت می‌کنند.

مسئولان کلینیک‌های درمان ناباروری در برخی گزارش‌های میدانی مدعی شده‌اند که موارد فروش اسپرم در مردان جوان افزایش داشته است و این افراد ماهانه تا پنج میلیون تومان از فروش اسپرم درآمد دارند.

شروطی مانند انجام آزمایش سلامت و قدرت بارور ساختن اسپرم، سلامت جسمانی و نداشتن سابقه بیماری‌هایی مانند هپاتیت و ایدز پیش‌نیاز‌های فروش اسپرم است.

طی سال‌های اخیر با رشد نرخ تجرد زنان، مسئله ذخیره‌کردن تخمک نیز به‌شکل معناداری افزایش داشته است. این زنان امیدوارند در سال‌های آینده این امکان را داشته باشند که با دریافت اسپرم اهدایی از همسر آینده خود یا اسپرم‌های قابل‌خرید، شانس مادر شدن را به شیوه لقاح مصنوعی پیدا کنند.

پس از رواج مواردی مانند رحم اجاره‌ای، دیگر پدیده‌های مرتبط با مسئله ناباروری در ایران نیز همانند اهدای اسپرم و تخمک افزایش خواهد یافت، پدیده‌هایی که دست‌کم در برخی موارد مشکلات و چالش‌های خاص در فرهنگ رایج خانواده‌های ایرانی داشته و چندان هم بدون حواشی نبوده است.

خبرگزاری میزان وابسته به قوه قضاییه سال ۱۳۹۴ طی گزارشی اطلاعات جالبی از فروش اسپرم را منتشر کرد.

میزان نوشت: فروش اسپرم‌هایی که تا چند ماه قبل به رایگان در پژوهشگاه رویان اهدا می‌شد شغل مافیای جدیدی است که به سرعت در حال رشد است. تعدادی در شمال و تعدادی نیز در مرکز شهر دفتر فروش اسپرم راه اندازی کرده اند. هر کدام بنا به اسپرم موجود در بانکشان از ۵ تا ۳۰ میلیون پیشنهاد می‌دهند، تعدادی آلبوم عکس دارند و تعدادی از اسپرم مانکن‌ها استفاده می‌کنند. در این میان فقط دو دفتر مدعی فروش تخمک آن هم به قیمت بالا بودند.

هر دو نفرشان دلشان بچه می‌خواهد، اما مشکل از سینا است. چند سالی است که دوا و درمان کرده اند، اما مشکل برطرف نشده است. مرد ۳۴ ساله می‌گوید همسرم را خیلی دوست دارم و حاضر نیستم به خاطر بچه زندگی ام را از دست بدهم. چند روز قبل سیما همسرم مدعی شد با روش اهدای اسپرم می‌شود بچه دار شد، اما من مخالفت کردم که اسپرم کسی دیگر باعث بچه دار شدن من شود. اصرار‌های همسرم باعث شد تا من بالاخره تن به اینکار بدهم. طبق خبر‌هایی که در تلگرام خوانده بودم باید ۲۰ میلیونی برای اسپرم پول می‌دادم، اما وقتی به پژوشگاه رویان آمدم متوجه شدم که این کار رایگان است و اسپرمی که دریافت می‌کنیم اهدایی است. 

سینا و سارا یکی از ده‌ها زوج ناباروری هستند که با خواندن خبر خرید و فروش اسپرم در شبکه‌های تلگرامی برای گرفتن اسپرم و انجام لقاح مصنوعی به پژو هشگاه رویان در برزگراه رسالت، خیابان بنی هاشم شمالی، کوی حافظ مراجعه کرده اند. اما آن‌ها نیز وقتی متوجه می‌شوند که این کار رایگان بوده و فقط باید هزینه کار‌های ابتدایی را پرداخت کنند شوکه می‌شوند. 

مهرداد ۲۹ ساله که سه سال از ازدواجش می‌گذرد و هنوز بچه دار نشده است، می‌گوید: حاضرم برای اینکه بچه دار شوم تا ۳۰ میلیون تومان هم خرج کنم. من شنیده ام اسپرمی که گرفته می‌شود هم فرق دارد و هرچه بیشتر پول بدهی اسپرم یک انسان خوشتیپ تری را می‌توانی به دست آوری.

هنوز یک ماه از انتشار خبر نمی‌گذرد، فروش اسپرم در مراکز درمان ناباروری با انتخاب اسپرم دلخواه، برخی‌ها از اهدای اسپرم ۱۰۰ میلیونی یک ورزشکار و برخی دیگر از فروش اسپرم یک نابغه ریاضی به قیمت ۲۰ میلیون تومان خبر می‌دهند.

پس از مراجعه به چند مرکز فعال در حوزه ناباروری در تهران و برخی شهر‌ها همچون مشهد و اصفهان با پدیده‌ای به نام «مشاوره باروری بهینه» یا همان دلالی اسپرم مواجه شدیم.

در یکی از مراکز فروش اسپرم در مرکز شهر به افراد متمول پیشنهاد استفاده از «اسپرم‌های وی. آی. پی» می‌شود. این مرکز ادعا می‌کند از گذشته با بعضی افراد سرشناس هنری، ورزشی و علمی قرارداد‌هایی بسته و اسپرم‌هایی اخذ شده تا بنا بر لزوم و وجود شرایط مالی در زوج درخواست کننده، اهدای آنی یا با پرداخت مبلغی گزاف تر، اهدای انفرادی شود.

فروش اسپرم وی. آی. پی در شمال تهران 

به سختی شماره مرکز فروش اسپرم در خیابان دزاشیب را پیدا می‌کنم. چندباری باید تماس بگیری تا منشی وقت جواب دادن پیدا کند. خودم را خواهان اسپرم معرفی می‌کنم. می‌گوید اسپرم‌ها مختلف استهم در رده‌های سنی و هم شخصیت اجتماعی و اخلاقی، به گفته او تاکنون ۳۰ نفر با این مرکز همکاری کرده و فرزندشان نیز به دنیا آمده است. وقتی ادعا می‌کنم وضع مالی خوبی دارم می‌گوید برای شما اسپرم وی. آی. پی دارم. این اسپرم متعلق به یک مدل مشهور است که تبلیغ یک برند خاص لباس را انجام می‌دهد. قیمت این اسپرم ۱۵ میلیون تومان است. اگر این را نخواستید می‌توانید از آلبوم عکس ما دیدن کنید و اسپرم قیافه دلخواه خود که عمدتا جوانان ۲۳ تا ۳۰ ساله هستند را انتخاب و پس از حضور در مرکز و انعقاد قرارداد دریافت کننده شوید.

با توجه به اینکه هفت سال از نگارش این گزارش می‌گذرد، اعداد درج شده در این مطلب به نرخ امروز بسیار بیشتر خواهد بود. بعید نیست اسپرم پانزده میلیونی سال نود و چهار به نرخ امروز بیشتر از 150 میلیون شده باشد!

tags # بارداری سایر اخبار داستان ناپدید شدن عجیب‌ترین استخوان بدن انسان؛ راز زودانزالی مردان کشف شد! (ویدئو + ۱۸) فوران خون از شکم گورخر بعد از دریده شدن توسط پلنگ ! (ویدئو) هشدار: حاوی تصاویر ناراحت کننده؛ صحنه ترسناک شکستن کردن گردن یک آهو توسط پلنگ (ویدئو) تصویری ترسناک از هزارپای کشنده ونزوئلایی که هرگز ندیده‌اید

منبع: زیسان

کلیدواژه: بارداری ناباروری در ایران درمان ناباروری فروش اسپرم میلیون تومان اسپرم و تخمک اهدای اسپرم لقاح مصنوعی اسپرم ها بچه دار زوج ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت zisaan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «زیسان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۴۴۰۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فراز و فرود نوغانداری در گیلان /تجارت پر سودی که از رونق افتاد

ایسنا/گیلان گیلان خاستگاه صنعت نوغانداری ایران بود و پرورش کرم ابریشم و تولید نخ ابریشم در گیلان به حدود ۱۴ قرن پیش بازمی‌گردد. در دوره‌های مختلف تاریخ، تولید و تجارت ابریشم، زمینه‌ساز رقابت‌های مهم سیاسی و نظامی در خطه شمال کشور شده بود. در دوره صفوی گیلان قطب تولید و تجارت ابریشم می‌شود، با انقراض صفویه، نوغانداری افول می‌کند و از میانه دوره قاجار به سمت مدرن شدن می‌رود و تا دهه ۶۰ این روند ادامه داشت.

صدای چرخش دوک نخ ریسی با صدای «فاخته» درهم آمیخته و بانوی خانه، پیله‌های  ابریشم را از هم باز کرده و  با سرعت و مهارت، به نخ تبدیل می‌کند؛ از خاطراتش می‌گوید:« جوان که بودم، با تابیدن و فروش همین پیله‌ها برای خودم کلی درآمد داشتم. تازه ما پیله‌های نُخاله را می‌رشتیم، پیله‌های خوب را می‌فروختیم.

پدر من، چهار تل‌انبار نوغان ( سازه‌های مخصوصی که برای پرورش کرم ابرایشم استفاده می‌شد) داشت، نوغانداری زحمت داشت، ولی درآمدش هم خوب بود. یک تل‌انبار خرج یک عروسی را درمی‌آورد. تل انبار حداقل دو متر بالاتر از زمین ساخته می‌شد، با نردبان از تل‌انبار بالا می‌رفتیم و روزی سه بار گاهی چهار بار، به کرم‌ها برگ توت می‌دادیم. آن زمان برق نبود، شب تاریک، با فانوس می‌رفتیم بالای تل‌انبار تا برگ توت بگذاریم. از اول بهار تا دو ماه کارمان همین بود. بعد از اتمام دوره خواب، بسته به تعداد تل‌انبار، ۱۰روز کج چینی (جدا کردن پیله ابریشم از تل‌انبار) داشتیم.

همه خواهر و برادرها از صبح زود می‌رفتیم برای جمع کردن و پختن پیله‌ها. اگر دیر می‌جنبیدیم، کرم، پیله را سوراخ می‌کرد، باید سریع پیله را می‌انداختیم در آب جوش و نخ می‌گرفتیم. هرکدام خوب بود، می‌فروختیم و هر پیله‌ای  که ضعیف‌تر بود، با دوک دستی برای مصرف خودمان نخ می‌رشتیم. با این نخ لباس می‌بافتیم، چادرشب می‌بافتیم برای دوخت خیاطی استفاده می‌کردیم. خلاصه نوغانداری همه‌اش سود است، اما به شرطی که خریدار باشد. »

نقی کاظم نژاد، یکی از تولیدکنندگانی است که هرسال تل انبار  می‌گذار و می‌گوید: «من از بچگی در این باغ توت بزرگ شدم. آن زمان از جاده اصلی چمخاله تا روستای یعقوبیه، درخت دیگری جز توت نبود. دو ماه بهار اقتصاد این منطقه با نوغانداری می‌گذشت. نوغانداری دیگر صرفه اقتصادی ندارد. ابریشم هم مانند کنف از بین رفته، بچه که بودم، تولید کنف را توسط پدربزرگم دیده بودم.  گیاه کنف را لای گل و لای می گذاشتند و طی فرآیندی از آن نخ  می‌گرفتند.»

از میان باغ توت به سمت تل‌انبار می‌رویم و او شیوه نوغانداری را توضیح می‌دهد: «طول نوغانداری حدود ۳۵روز است. هفته اول اردیبهشت که تمام شد، تخم را به صورت جعبه‌ای از اداره نوغان می‌خریم، اتاق را تا ۲۵ درجه گرم می‌کنیم. در مدت دو تا سه روز لارو بیرون می‌آیند. سپس، برگ توت دادن را روزی سه بار شروع می‌کنیم. ۱۰ روز بعد کرم‌ها را می‌آوریم روی تل‌انبار؛ تل‌انبار باید از سطح زمین بلند و زیر آن خالی باشد تا هوا جریان پیدا کند. بعد از این، برگ توت خوردن بیشتر می‌شود. نوغان، سه تا چهار مرحله خواب دارد.

خواب اول بعد از سه روز، یعنی سه روز پیوسته برگ می‌خورد، سپس۲۴ ساعت هیچ برگی نمی‌خورد. ما می‌گوییم خوابیده است. بعد تغییرشکل می‌دهد که ما نوغاندارها می‌فهمیم. دوباره برگ دادن را شروع می‌کنیم. مرحله دوم هم سه روز است. خواب سوم ۴۸ ساعت است. یعنی سه روز می‌خورد ۴۸ساعت می‌خوابد. بعد از خواب سوم، روی تل‌انبار گیاهان کرف می‌ریزیم تا کرم موقع تنیدن، تار خود را به برگ‌های کرف مستحکم کند. بعد از تنیدن پیله هشت تا ۱۰ روز صبر می‌کنیم، سپس کج‌چینی شروع می‌شود و پیله‌ها را پخته و نخ می‌گیریم. قبلا تخم ژاپنی، کره‌ای، ایتالیایی و حتی برزیلی بین نوغانداران توزیع می‌شد. تلفاتش کم بود، بازدهی بالا. تخم خوب نباشد، هم ضایعات دارد و هم تلفات. کیفیت ابریشم تولید شده هم پایین می‌آید. »

بر اساس منابع مکتوب، پرورش کرم ابریشم و تولید پیله و نخ ابریشم در گیلان به حدود ۱۴ قرن پیش بازمی‌گردد و گیلان خاستگاه صنعت نوغانداری ایران بود. در دوره‌های مختلف تاریخی، تولید و تجارت ابریشم، زمینه‌ساز رقابت‌های مهم سیاسی و نظامی در خطه شمال کشور شده بود. در دوره صفوی گیلان قطب تولید و تجارت ابریشم می‌شود و بازرگانان اروپایی از مسیر دریای کاسپین، وارد ایران می‌شوند و ابریشم گیلان مهمترین کالای تجاری بازارهای ایران بوده و نقش پررنگی در اقتصاد دولت ایفا می‌کرد.

سود حاصل از تجارت ابریشم، مهمترین عامل توجه دربار صفویه به گیلان می‌شود. به نحوی که تا پیش از صفویه، گیلان توسط حاکمان محلی اداره می‌شد ولی شاه عباس صفوی، گیلان را ضمیمه دولت مرکزی کرد تا سود حاصل از تجارت ابریشم به دربار صفوی برود. با انقراض صفویه و آشوب‌های داخلی، تولید ابریشم نیز دچار افول می‌شود. در دوره قاجار، بیماری موسوم به «پبریم کرم ابریشم» از یک سو و سیاست‌های استعماری، باعث رکود نوغانداری در گیلان می‌شود.

از نیمه دوره قاجار و با سفر شاهان قاجار به اروپا، تلاش برای استفاده از الگوهای مدرن برای توسعه نوغانداری آغاز می‌شود و « به دستور میرزا تقی خان امیرنظام»، تعدادی از هنروران ابریشم کاشان برای آموزش علمی ابریشم بافی راهی استانبول می‌شوند. در گیلان نیز مدارس ابریشم زیر نظر استادان فرانسوی تاسیس و کارخانه ابریشم‌کشی امین‌الضرب در رشت راه‌اندازی می‌شود. این تلاش‌ها سبب شد تا در اواخر قاجار تمایل به مدرن شدن در زمینه ابریشم نیز تاثیر گذار باشد، تا جاییکه آموزش نوغانداری جزء برنامه‌های آموزشی نخستین مؤسسه آموزش کشاورزی کشور (مدرسه فلاحت در کرج) قرار گرفت.»

مدرن کردن صنعت نوغانداری در دوره پهلوی شتاب بیشتری می‌گیرد و با دعوت کارشناسان ژاپنی از سوی دولت، اقدامات موثری در اصلاح باغ‌های توت و مزارع پرورش کرم ابریشم انجام می‌شود. این روند تا  دهه ۷۰ ادامه می‌یابد اما عوامل متعددی از جمله، عدم کنترل واردات نخ ابریشم، خصوصی‌سازی کارخانه‌های ابریشم کشی، عدم حمایت از بومی‌سازی فناوری تولید تخم نوغان هیبرید و... کمر صنعت هزار ساله نوغانداری گیلان را می‌شکند.

برای نسلی که دوران شکوفایی نوغانداری گیلان را ندیده است، تصویرسازی ذهنی باغ‌های توتی که در سفرنامه‌های دوره قاجار توصیف شده، شگفت‌آور است. به عنوان نمونه، «کلاویخو» فرستاده پادشاه اسپانیا (۱۴۱۲ م) درباره ابریشم گیلان می‌نویسد:« همه گونه ابریشم و پارچه ابریشمی آن به سلطانیه و از آنجا به دمشق و دیگر قسمت‌های سوریه و ترکیه صادر می‌شود.» و یا «جوزافا باربارو» (۱۴۱۳-۱۴۹۴ م) سفیر ونیز در سفرنامه‌اش می‌نویسد:« در طول کرانه دریای کاسپین شهرهای بسیاری را دیده‌ام که بهترین پارچه ابریشمی را می‌بافتند.» همچنین، «نیکلا شانسون» فرانسوی در دربار صفوی، به نقش ابریشم گیلان در اقتصاد ایران و دربار صفوی اشاره دارد و می‌نویسد: «گمرک گیلان برای شاه هشتاد هزار تومان که سه میلیون و شش صد هزار لیو می‌شود، عایدی فراهم می‌کند.»

از این دست گزارش‌ها کم نیستند و برای نسلی که صنعت پرسود نوغانداری را ندیده، تصور اندازه و حجم۴۲۳ هزار مَن کلاف ابریشم سفید سخت است. (هر من معادل ۳کیلوگرم است) سخت است تصور کنی، تولید ۱۰۰۰ بقچه ابریشم در ایران عصر صفوی یعنی چقدر!  ابریشمی که ۸۰ درصد آن توسط مردم گیلان تولید می‌شد (سید رحمان حسنی، ابریشم در عصر قاجار و تجارت آن از طریق دریای خزر)

 زمانی گیلان بخاطر تولید ابریشم، «دارالمنفعت» نامیده می‌شد و شهرستان‌های لاهیجان و لنگرود بیشترین سهم تولید را داشتند. شهرستان  لنگرود در دهه‌های ۶۰، ۷۰ و ۸۰ خورشیدی بیشترین مشارکت در تولید پیله را داشت و پس از آن شهرهای لاهیجان، شلمان، آستانه اشرفیه، رشت، صومعه سرا، فومن، شفت، بندرانزلی و تالش در پرورش کرم ابریشم فعال بودند. (پیشین)

در حال حاضر نوغانداری افتان و خیزان به حیات خود ادامه می‌دهد و معدود نوغانداران، با تل‌انبارهای محدود به شیوه سنتی نوغانداری می‌کنند. افول نوغاندرای نیاز به آمار و ارقام ندارد و از ویرانه‌های کارخانه ابریشم‌کشی شادروان امین‌الضرب در شهر رشت، ساختمان متروکه اداره نوغان لنگرود و کارخانه ابریشم‌کشی تعطیل شده موسوم به «فلاطوری» لاهیجان - که توسط یک شرکت یونانی تاسیس شده بود و باغ توت «پرنیان »شهر صومعه‌سرا - که متروک شده است- وضعیت نوغانداری گیلان آشکار است.

ساختمان مخروبه کارخانه ابریشم‌کشی امین‌الضرب در شهر رشت

انتهای پیام